Miód koniczynowy

Miód koniczynowy –  pozyskiwany z koniczyny białej kolor ma słomkowy o słodkim smaku; z czerwonej – łososiowy, lekko kwaśny. Działa uspakajająco, stosowany jest w wyczerpaniu nerwowym i anemii. Miód koniczynowy jest stosunkowo rzadko spotykana odmiana miodu. Przeważnie występuje w większej zawartości w miodzie wielokwiatowym, jednakże przy odpowiednio sprzyjających warunkach pogodowych jest możliwe uzyskanie czystego miodu koniczynowego.
Miód koniczynowy pozyskać można z koniczyny białej i czerwonej. Kwitniecie obu tych gatunków roślin w jednym czasie daje miód o szczególnych walorach smakowych i intensywnie żółtym kolorze. Właśnie żółciutki kolor wyróżnia ten miód spośród innych miodów. Smak jego jest bardzo łagodny. Może jednak przechodzić w piekący, jeżeli posiada w sobie większy udział nektaru z koniczyny czerwonej, która właśnie daje taki lekko piekący posmak. Zapach miodu koniczynowego przypomina zapach kwiatów koniczyny, jest jednak stosunkowo delikatny, w porównaniu z innymi gatunkami miodów np. miodem gryczanym. Dość dużą słodkość w połączeniu z nektarem koniczyny czerwonej powoduje lekkie charakterystyczne pieczenie, które spotykane tylko właśnie w miodzie koniczynowym. Proces krystalizacji tego miodu przebiega dość długo, podobnie jak w przypadku miodu akacjowego. Po skrystalizowaniu krupiec posiada barwę jasnożółtą, jest drobny i miękki, dlatego idealnie nadaje się na śniadaniową kromeczkę chleba ze świeżym twarogiem. Zajadając miód koniczynowy unikniesz nadmiernego wyczerpania nerwowego, zapalenia oskrzeli i biegunki. Miód ten w apiterapii posiada działanie wykrztuśne, moczopędne i uspokajające, dlatego polecany jest dla wszystkich nerwusów.