WOSK PSZCZELI powstaje w gruczołach woskowych młodych pszczół. Wytworzony przez gruczoły wosk wydzielany jest na zewnątrz, gdzie zastyga na tak zwanych lusterkach w postaci cienkich łusek. Pszczoła zdejmuje je za pomocą przednich odnóży, zgniata żuwaczkami i wbudowuje do formowanej komórki plastra.
Plastry służą do magazynowania miodu i pierzgi. Wosk wykorzystywany jest do zasklepiania komórek wypełnionych miodem i pierzgą. Barwa od prawie białej i żółtej do pomarańczowej i ciemnobrązowej, zależy od jego jakości. Wosk służy do produkcji węzy oraz do wytwarzania świec woskowych. Oczyszczony wosk ma miodowy aromat. Wosk stanowi mieszaninę kwasów, hydroksykwasów, alkoholi jednohydroksylowych i dwuhydroksylowych, estrów i węglowodorów. Jest zbudowany z węgla (73,3%), wodoru (13,2%) i tlenu (7,5%). Zawartość poszczególnych związków nie jest stała. Zidentyfikowano w nim następujące kwasy i alkohole:
– kwas palmitynowy CH3(CH2)14COOH temperatura topnienia 62,6º
– kwas cerotynowy CH3(CH2)24COOH temperatura topnienia 87,7º
– kwas melisowy CH3(CH2)28COOH temperatura topnienia 91,0º
– alkohol cerylowy CH3(CH2)24CH2OH temperatura topnienia 50,0º
– alkohol mirycylowy CH3(CH2)28CH2OH temperatura topnienia 87,5º
Stałymi składnikami wosku jest propolis, pyłek kwiatowy, laktony i
biopierwiastki. Zawiera również estry kwasu octowego, masłowego
walerianowego jako substancje zapachowe oraz chryzynę – żółty barwnik.